Kökler ve Sürgün: Toprak, İnsan, Dijital

“Zulümden kaçıp bir hicret yurdu arayan insanlar, gittikleri yerde vedânın belki de en acı yüzüyle karşılaştılar, hoş karşılanmadılar, onlara ilk olarak “neden buradasın, git savaş” denildi. Toplumun huzurunu bozan, hiçbir yerde istenmeyen, bir güvenlik sorunu olarak her yerden kovulan ve toplumdan izole edilen mülteciler mi bu dünyanın istenmeyen unsuru yoksa evleri bombalayan, sokakta oynayan çocukları doğrudan hedef alan, okul, hastane, sığınak, yetimhane, yaşlı, kadın, bebek demeksizin masum ve savunmasız insanları kendi topraklarında katleden ve kimseye de vereceği bir hesabı olmadığını düşünen sistem ve bu sistemin mimarları mı? İnsan kıyım mekanizmaları, yok ettikleri hayatlarla geri kalan insanlara şunu söyler: Hiçbir hukuki yola başvurma hakkınız yok, biz ceza alacak değiliz. Herhangi bir bebeği öldürmemiz sıradan bir durumdur. O bebeğin annesi ya da dünyanın geri kalanı olarak sizler, birer hak arayıcı ya da savunucu olarak karşımıza çıkamazsınız. Çünkü katlettiklerimizin hesabını verecek, onların yaşama hakkını ahlak ve etik çerçevesinde değerlendirecek değiliz.”